De honden van Punta del Diablo

In Punta del Diablo leven vier keer meer honden dan mensen - echt waar! 

In heel Zuid-Amerika zijn veel honden te vinden en mensen houden hier van honden. Je ziet vrij weinig magere scharminkels op de straat omdat mensen houden van de honden.

In Punta del Diablo stikt het dus van de honden. Overal waar je loopt, waar je bent zie je een hond. Iedereen heeft één of vaak meerdere honden en zorgt goed voor deze beestjes. Eens per jaar komt er een dierenarts in het dorp waar je heen kunt met je hond om hem te laten inenten, castreren of steriliseren. Er zijn dus weinig puppies en weinig nakomelingen in het hondenleven hier.

Hoe kan het dan dat er zoveel honden zijn, die vrijwel allemaal in vrede met elkaar leven? Elke hond heeft zijn eigen hondenfamilie en een eigen straat. Sommige honden weten precies in welke straat zij wel of niet kunnen komen. Hondenregels.

Ik ben op onderzoek uitgegaan omdat ik nu ook een hond heb, inmiddels mijn tweede. Gevonden bij de gezamenlijke afvalbak waar zij al een paar dagen rond hing. Erg vermagerd en vies en ik kon haar daar niet zo achter laten. Het viel mij op dat ze geen vlooien had, geen wormen en haar gebit en oren waren bijzonder schoon en goed.

Ze was dus oorspronkelijk geen straathond. Ook was zij onwennig op straat en wist niet goed met andere honden om te gaan.

Een mini-onderzoek en wat gesprekken later...

Vakantiegangers die hier een weekje of een weekendje komen vertoeven laten hun hond achter. Zij weten dat de honden hier opgevangen worden en deze families zullen allemaal ongetwijfeld een reden er voor hebben, dus daar kan ik niet over oordelen maar dat is dus de voornamelijke reden dat er zoveel honden zijn. Dat is dus ook de reden dat de honden goed met mensen zijn, niet zijn verwilderd of kwaad zijn en vrijwel in gezonde staat worden afgeleverd.

Ook typerend voor dit dorp is dat alle honden vrij rondlopen. De honden dragen geen halsband of een riem. Ze zijn vrij om te gaan en te staan waar ze willen. Ze zijn zo gewend aan mensen dat ze er eigenlijk weinig interesse in hebben dus mensen hebben er weinig last van. Ze gaan hun eigen leven en voor eten en een slaapplaats zoeken ze hun eigen huis weer op. Ook hondenpoep zie je nergens. Daarvoor gaan ze het bos in en niks geen stront in de goot.

Maar...zo kan het natuurlijk niet doorgaan. Het is te makkelijk om je hond hier te dumpen om welke reden dan ook. Het overzicht raakt kwijt en ook mensen zijn niet in staat om meer te doen. Een hond hebben is duur en je bent niet alleen verantwoordelijk voor voedsel maar ook voor wanneer er iets anders aan de hand is. Dat is nu het probleem, mensen kunnen het niet meer betalen wanneer een hond ziek is. Zwangere honden zijn er vrijwel niet maar dan is een abortus vanzelfsprekend en kost geld. Niemand wil puppies verdrinken of vermoorden.

Lola is intussen een vetzak geworden. Naast dat ik haar hondenbrokken geef, vindt ze ook af en toe een vogel of een kippetje ( het enige puntje waar ik weinig invloed op heb ). Ze heeft geluk gehad en ziet er erg goed uit. Ze is erg goed met kinderen en met mensen en luistert naar commando´s en vindt het heerlijk om geborsteld en geknuffeld te worden. Het blijft dan toch vreemd om zo´n mooi beestje te vinden bij de afvalcontainer.

Mijn vorige hondje. Joepie. Is op avontuur gegaan maar dat was een echte straathond. Luisterde niet, kwam wanneer hij honger had en was graag met andere honden. Hij was met andere honden opgegroeid en dat zag je in alles. Hij was ontzettend lief en wilde graag aan het werk voor je maar ondertussen was hij een echte vagebond. Een stoere vagebond die gewoon zijn eigen ding wilde doen en langs kwam wanneer hij daar zin in had. Ook prima. Ik hoop dat hij een mooi en lief vagebond-vriendinnetje heeft gevonden.

Ik geloof dat honden, net zoals mensen, allemaal hun eigen karakter hebben. Ze hebben allemaal iets unieks en ik vind het lastig, net zoals alle andere mensen hier om weer een ´nieuwe´ te zien rondhangen. Opzoek naar iets eetbaars en niet weten hoe je moet overleven op straat. Als een hond is opgegroeid bij mensen dan is het lastig voor hen om opeens op zichzelf aangewezen te zijn en zichzelf te moeten redden in een dorpje waar vrijwel niets is.

We zullen het zien hoe het deze zomer er aan toe gaat. Het houdt natuurlijk een keer op maar hoe?