De mannen die Uruguay hebben gemaakt tot wat het nu is. 
​
De gaucho's! De nakomelingen van de indianen en de boeren in Zuid-Amerika. 

Lang geleden was het helemaal niet zo positief om een Gaucho te zijn. Deze naam werd namelijk door de Spanjaarden gebruikt voor een wees of een zwerver. Langzaam aan werden ook de boeren Gaucho's genoemd maar ze stonden nog steeds erg laag in rang. 

Dit veranderde toen Uruguay onafhankelijk werd verklaard. 

Uruguay was bezig om onafhankelijk te worden maar de strijd leek niet gewonnen. Het leger was niet opgewassen tegen de Spanjaarden en van de andere kant was ook Brazilië een serieuze dreiging.
Artigas, de nationale held, riep een leger bijeen. Zijn eigen leger, dat uit voornamelijk Gaucho's bestond. De Gaucho's waren snel, sterk en gaven niet op. Zij hebben dus Uruguay naar de onafhankelijkheid gebracht.
​

Dus, van de laagste rang naar de hoogste rang. Gaucho's krijgen nu veel aanzien in Uruguay en men is trots om Gaucho te mogen zijn.
Veel werk wordt nog op de ouderwetse manier uitgevoerd. Het vee wordt verdreven ter paard en groepen gaucho's slapen buiten onder de sterren zodat ze de volgende dag weer verder het vee kunnen drijven. 

Jonge zonen worden klaargestoomd om gaucho te worden. Wanneer ze nog erg klein zijn leren ze al paardrijden en veel kinderen gaan dan ook ter paard naar school toe. Na schooltijd helpen ze mee en zodoende zit er dan vaak ook niks anders op dan ook een gaucho te worden. Het is ontzettend zwaar werk en het aantal gaucho's loopt langzaam terug.
​Dit heeft dan ook te maken met de modernisatie van de veebedrijven. 
​

Wat is een gaucho zonder zijn paard? Nee, dat wordt niks. Paarden zijn het vervoermiddel en de beste vriend van de gaucho.
Zoals ze zelf dan ook zeggen:' Het is een familielid'. In Zuid-Amerika betekent dat heel wat als het een onderdeel is van de familie.
Een erg belangrijk dier waar alles van af hangt. Het inkomen hangt af van de gaucho én zijn paard. Paarden worden dan ook niet snel verkocht omdat als ze eenmaal het wederzijdse vertrouwen hebben, ze dit koesteren. 

Jonge paarden worden verhandeld en jonge gaucho's krijgen de kans om een band op te bouwen met hun paard. Deze beleren ze zelf en samen groeien ze op tot een team. In veel gevallen brengen gaucho's dag en nacht door met hun paard. 

De kleding van de gaucho bestaat uit een katoenen broek met smalle pijpen. Deze zijn gemaakt voor de lederen rijlaarzen die gedragen worden. Tegenwoordig zijn de broeken iets smaller. De originele broek is een pofbroek. 
De broek wordt gedragen met een grote, brede riem met een grote zilveren gesp. Deze gesp heeft vaak een familiewapen of de initialen van de vader, grootvader of van hemzelf. 
Boven de broek wordt een blouse gedragen met een sjaal. Bij kouder weer zie je een gaucho in een poncho op zijn paard. De hoeden zijn verschillend per regio maar er zijn twee soorten die erg opvallen. De baret, en ook hier heb je verschillende soorten van. Soms wordt het met de vorm naar voren gedragen of naar de zijkant. Ook dit verschilt per regio. 

De grotere hoed, zoals hier boven afgebeeld is een hoed dat voornamelijk op feestelijke gelegenheden wordt gedragen. Ook wanneer het erg warm is zul je gaucho's zien met een grotere hoed. Dit ter bescherming van de zon. 

Natuurlijk draait het allemaal om het vlees. Deze mannen leven op vlees en het is de grootste inkomstenbron.
Het vlees wordt kaar gemaakt op de parrilla. Een soort barbecue met hete kolen zodat het vlees langzaam wordt gegaard. Er wordt voornamelijk rundvlees gegeten en lam. Gaucho's nemen vaak gedroogd vlees mee wanneer ze voor langere tijd vee moeten hoeden.

​Er wordt maar weinig groente gegeten en Uruguay is dan ook niet voor niks het land waar het meeste vlees wordt gegeten per inwoner! 

Prachtige handgemaakte zadels,  laarzen en kleding.
Gaucho's gaan voor kwaliteit en zijn hier dan ook erg zuinig op.
Elk kledingstuk kan worden teruggeleid naar de familienaam of de estancia waar voor gewerkt wordt.

Tegenwoordig is men er iets minder strikt in omdat er minder gaucho's zijn en deze dus veel worden uitgewisseld met andere estancias. Het is een beroep waar niet veel geld mee verdiend wordt maar waar je wel veel status voor krijgt.
Dit is een belangrijk onderdeel van de Uruguayaanse cultuur. 

In Montevideo is het Nationale Gaucho Museum te vinden. Een museum, gefinancierd door de nationale bank van Uruguay.
De entree is gratis en hier leer je van alles over de geschiedenis van de gaucho's en hoe het er tegenwoordig aan toe gaat.
Erg interessant wanneer je meer over Uruguay wilt weten. 

Voor vragen over het museum of over de gaucho cultuur, neem contact op! Ik help je graag verder. 
​